Op de hoogte

Nieuwe dag, nieuwe kansen! Dat betekent niet alleen een nieuwe kans om er een goede, positieve dag van te maken, maar ook een kans om weer lekker en gezond te eten. Is jouw inspiratie een beetje zoek om vanavond een lekkere én gezonde maaltijd op tafel te toveren? Dan willen wij je graag voorstellen aan KOOC.

100% Biologische kant-en-klaar maaltijden vrij van gluten, lactose en caseïne!

Na een drukke dag niet in de keuken hoeven staan, maar wel binnen een handomdraai genieten van een gezonde en verse maaltijd? KOOC laat met de nieuwe biologische kant-en-klaar maaltijden zien dat vers, gezond, snel en gemak heel goed samen kunnen gaan. Deze huisgemaakte maaltijden, bereid met onbewerkte ingrediënten zijn deskundig samengesteld door levensmiddelentechnoloog en gezondheidscoach Ralph Moorman. Hét gezonde alternatief voor kant-en-klaar maaltijden. Het enige wat je hoeft te doen is opwarmen. Geniet binnen 10 minuten van KOOC (in de pan) of verwarm het in de oven of steamer. Kies bijvoorbeeld voor kabeljauw met spinaziepesto, chili sin carne, vegetarische Gado Gado, of voor de wilde zalm met rode rijst en zeekraal. Al deze maaltijden met veel verse groenten en kruiden bevatten geen kunstmatige E-nummers, geen toegevoegde suiker én zijn gluten- en zuivelvrij!

Onlangs nam voedingsdeskundige Juglen Zwaan de maaltijden van KOOC onder de loep! Zijn review vind je hier.

We zien u graag in onze winkel!

Namens het team van de Kiem Natuurvoeding wensen wij iedereen hele fijne feestdagen.

Een goed uiteinde en veel gezondheid en geluk voor 2018!

Ook dit jaar is er rondom kerst weer van allerlei lekkers te bestellen bij onze Bakkerij.

Denk aan kerststollen met & zonder suiker, van gist, zuurdesem of spelt. Variërend van 300 gram tot 1200 gram.  Maar ook gluten- & lactose vrije kerststol of een glutenvrije amandelstaaf.

Verder is er ook appeltaart, amandelstaven en een tulbandcake.

Curcuma is een populair kruidensupplement, met goede onderbouwing voor een ontstekingsremmend effect bij breed spectrum aan ontsteking gerelateerde aandoeningen. Zo zijn bij artritis, eczeem, inflammatoire darmziektes, maar ook bij terugkerende luchtweginfecties goede resultaten geboekt met curcuma.

Met toename van de populariteit, groeit ook de discussie omtrent de opneembaarheid van curcuma. De curcuminoïden, de werkzame stoffen uit curcuma, worden maar in zeer kleine hoeveelheden teruggevonden in het bloed na suppletie met het pure kruid. Ontwikkelaars springen hierop in door technieken te bedenken om de opneembaarheid te vergroten. Denk aan het toevoegen van zwarte peper of het inkapselen van curcuminoïden in een vetstructuur, zoals bij fytosomale curcuma is gedaan. Uit onderzoek blijkt inderdaad dat de biobeschikbaarheid van de fytosomale vorm beter is.

Opmerkelijk is dat het gros van de studies waar curcuma ‘groot mee geworden is’ zijn gedaan met de pure vorm van curcuma. Deze curcuma is dan wel gestandaardiseerd op de hoeveelheid curcumine die het bevat, maar de hoeveelheid die daadwerkelijk in het bloed terechtkomt na het innemen van een gram curcuma is klein. De overige curcuminoïden lijken zich op te hopen in de darm, en niet in het lichaam terecht te komen. En toch werden goede resultaten geboekt op systematische ontstekingsbeelden.

Dit zou je als volgt kunnen verklaren. De darm staat bekend als centrale factor in het immuunsysteem. Denk aan de zogenaamde ‘lekkende darm’, waarbij de darmbarrière dermate is aangetast dat ongewenste stoffen door het epitheel lekken en zo een ontstekingsreactie veroorzaken, of een verstoring van de darmmicrobiotica. Beide fenomenen worden in verband gebracht met velerlei systemische ontstekingsbeelden. Dit draagt bij aan een verklaring voor de beperkte effectiviteit van lokale behandelingen met crèmes en injecties van bijvoorbeeld huids- en gewrichtsklachten, wanneer de ontsteking continue vanuit de darm wordt aangewakkerd.

Wanneer we weer teruggrijpen naar het curcuma verhaal, zou het best eens kunnen dat een deel van de effectiviteit van suppletie terug te voeren is naar het effect in de darm. Door ontsteking in de darm te remmen wordt tegelijkertijd een rem op systemische ontstekingsreactie gezet. Door het gebruik van nieuwe technieken, zoals het inkapselen van de curcuminoïden in een vetstructuur kan de hoeveelheid curcuminoïden die daadwerkelijk wordt opgenomen worden vergroot. Deze vorm van curcuma leent zich dan ook goed voor de systemische ontstekingsbeelden.

Maar, vergeet hierbij dus ook de darm niet! Probeer bij een vermoeden van een lekkende darm de darmwand te ondersteunen. Lijkt er sprake van dysbiose na bijvoorbeeld een antibioticakuur of recente infectie? Werk dan ook aan herstel van de darmmicrobiotica. Op die manier past curcuma perfect in een integrale aanpak van (systemische) ontstekingsbeelden.

Bron: Pharmactueel, september 2017

Basissuppletie zijn voedingssupplementen die men dagelijks moet innemen om geen risico te lopen op nutriëntentekorten. Gezien de voedingsgewoonten van de gemiddelde Nederlander, vinden we dat basissuppletie onontkoombaar is. Waarom zijn we zo stellig?

Het is een feit dat de meeste Nederlanders onvoldoende groente en fruit eten om in hun dagelijkse behoefte vitamines en mineralen te voorzien. Vooral van magnesium- een mineraal dat betrokken is bij meer dan 300 processen in ons lichaam- krijgen we veel te weinig binnen.

Zelfs liefhebbers krijgen onvoldoende binnen. De kwaliteit van groente en fruit wordt steeds minder, waardoor zelfs liefhebbers van groente en fruit vaak onvoldoende nutriënten binnenkrijgen. Tijdens de ‘groene revolutie’ ging de opbrengst van gewassen in de ontwikkelde landen met een factor twee tot drie omhoog. Dit is onder andere te danken aan selectie en manipulatie van gewassen, alsmede de toevoeging van kunstmest. De opbrengst blijkt echter omgekeerd evenredig met de nutriëntendichtheid, waardoor de voedzaamheid van gewassen juist achteruitgaat. Uit onderzoek met frambozenstruiken blijkt bijvoorbeeld dat toevoeging van kunstmest (fosfor) ervoor zorgt dat de plant een grotere opbrengst geeft, maar per gram drooggewicht vooral rijker wordt aan fosfor. De acht andere mineralen – natrium, kalium, calcium, magnesium, mangaan, koper, boor en zink – namen maar liefst 20-5-% per gram drooggewicht af. (Hughes et al .,1979)

Wat niet in de grond zit… Landbouwgrond raakt verarmd en uitgeput. Uit een landbouwrapport van de Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties (FAO) blijkt dat 25% van de landbouwgrond in de wereld ernstig is uitgeput. Nog eens 8% is matig uitgeput en 36% is stabiel, licht of matig uitgeput (FAO,2011). Bovendien is het gehalte organische stoffen in de bodem gemiddeld al met 50-65% gedaald sinds de mens zijn leefomgeving in cultuur brengt (Lal, 2004). Verarming van landbouwgrond leidt automatisch tot een mindere voedselkwaliteit: wat niet in de grond zit, komt ook niet op ons bord. Dit probleem speelt onder andere in het zuiden van Europa, waar een groot deel  van ons groente en fruit vandaan komt (FAO, 2011). Maar ook in Nederland is de bodem aan het verarmen. Hier is vooral een tekort aan selenium en jodium, maar ook andere nutriënten worden schaarser. De oorzaken van verarming zijn onder andere gelegen in de moderne intensieve productiemethode die sinds de ‘groene evolutie’ in de jaren 60 en 70 op grote schaal worden toegepast. Intensieve productiemethoden zorgen voor vervuiling, waterschaarste, landerosie, minder vruchtbare gronden en een beperkte biodiversiteit. Ook vindt er veel eenzijdige beplanting plaats. Elk gewas neemt een eigen unieke mix van nutriënten op uit de bodem; als men voortdurend één gewas verbouwt, krijgt de grond niet de kans om deze nutriënten weer aan te vullen.

Onrijp geplukt fruit. Om logistieke redenen is het ‘handiger’ om fruit onrijp te plukken: hierdoor kan het langer onderweg zijn en langer worden opgeslagen voordat het verkocht moet worden. Dit is de oplossing waar alle grote supermarkten voor kiezen, omdat ze vaak geen directe toelevering hebben vanaf het land. Echter, veel nutriënten – waaronder vitamine C – worden pas bij rijping in de zon aan de levende plant geproduceerd. Ofwel: hoe langer de weg van de fruitboom naar ons bord, hoe minder voedzaam het fruit is en hoe meer je er van moet eten. Nutriëntarm fruit zorgt daarmee voor een verborgen probleem. De 25% van de Nederlanders die voldoende fruit eet (2 stuks per dag) krijgt nog steeds onvoldoende vitaminen binnen als ze niet structureel kiezen voor biologisch fruit van een vruchtbare bodem.

“Helaas wordt de richtlijn voor visconsumptie door slechts 14% van de Nederlandse bevolking gehaald” 

Weinig bewegingsruimte vee. Kippen, varkens en koeien die weinig ruimte hebben om te bewegen krijgen ook weinig kans om spiermassa te ontwikkelen. Spiermassa bestaat uit eiwitten die in ons lichaam weer worden omgezet in de nodige aminozuren. Vlees uit de fabriek heeft nauwelijks bewogen, is vaak gevoed met granen (niet hun natuurlijke voeding, en granen kunnen bovendien van arme bodems afkomstig zijn), bevat veel vocht en zit vaak vol met antibiotica. Hier treedt dus ook een verdunningseffect op, waardoor men minder nutriënten binnenkrijgt, zelfs al houdt men zich aan de Richtlijnen Gezonde Voeding.

Vitamine D gehalte onnatuurlijk laag.. In Nederland is er een groot deel van het jaar weinig zonlicht voor een optimaal vitamine D-gehalte in het bloed; bovendien zitten de meeste mensen het grootste deel van de dag binnen. Wanneer er wel voldoende zonlicht is, beschermen de meeste mensen zich met zonnebrandcrème. De aanbevolen dagelijkste hoeveelheid in Nederland is gebaseerd op de handhaving van een bloedwaarde van gemiddeld 30 nmol/L. Natuurlijke gehaltes zijn dus bijna zes keer zo hoog als die van stadsbewoners. Orthomoleculair gezien wordt om diverse redenen een bloedwaarde van op zijn minst 80 nmol/L geadviseerd. Noch de ADH, noch het suppletieadvies van de Gezondheidsraad is daarvoor toereikend. Per cliënt zijn er veel verschillen, maar doseringen liggen minimaal op 45-50 mcg per dag om 80nmol/L te bereiken. Hoe hoger de dosering, hoe eenvoudiger het is om de ideale bloedwaarde te bereiken.

Slechts 14% haalt visrichtlijn. Omega-3-vetzuren uit vis vervullen een sleutelrol in de menselijke gezondheid. Omega–vetzuren bepalen de kwaliteit van de celmembranen in onze lichaamscellen, waaronder in het hart en de hersenen. Hoe beter de membranen worden verzorgd, hoe beter ze hun werk kunnen doen. Helaas wordt de richtlijn voor visconsumptie door slechts 14% van de Nederlandse bevolking gehaald. Wie wel vis eet, zou erop moeten letten vooral wild gevangen vette vis te eten. Wilde vissoorten hebben altijd de voorkeur boven kweekvissen, die veel antibiotica binnenkrijgen. Ook hier speelt weer dat vis vrij in de oceaan bewogen moet hebben om een optimaal nutriëntengehalte te bieden. Daarbij heeft koudwatervis de voorkeur, omdat deze voor zijn isolatie nog meer essentiële vetzuren aanmaakt.

Conclusie: basissuppletie. Omdat nutriëntengehaltes in gewassen bewezen achteruitgaan, de ADH niet is aangepast op de huidige nutriëntenstatus van groente en fruit, we onvoldoende vis eten en we onvoldoende zonlicht ontvangen is basissuppletie met multivitaminen en – mineralen, omega-3, vitamine C, vitamine D en magnesium onder alle omstandigheden voor iedereen in Nederland onontkoombaar. Daarnaast blijft het een feit dat u de mensen die wél voldoende in de zon zijn, dagelijks biologisch groente en fruit eten én visliefhebber zijn hoogstwaarschijnlijk maar zelfdenzult aantreffen. Het is daarom essentieel om vanaf dag 1 met basissuppletie te beginnen. Hierdoor wordt ook snel duidelijk waar de problemen liggen: of het zuiver een voedingsprobleem is, of dat er meer aan de hand is. Want, er zijn veel problemen op te lossen of te voorkomen met voeding, suppletie en lichaamsbeweging.

Bron: Bonusan 50 jaar, basissuppletie is voor iedereen onontkoombaar

Weg met de verspilling!

‘De meeste mensen gooien niet graag eten weg’, zegt onderzoeker Toine Timmermans van Wageningen University & Research. ‘Toch verspillen we veel goed voedsel, gemiddeld bijna 50 kilo per persoon per jaar. Dat is 14 procent van het eten dat we kopen. Vaak onterecht verdwijnt het in de groencontainer. Omdat we te veel hebben klaargemaakt, omdat voedsel over de datum is of omdat het bedorven is.’

Dat al dat bruikbare voedsel niet daadwerkelijk gegeten wordt, kost niet alleen veel geld. Het heeft ook grote gevolgen voor het milieu. Als voedselverspilling een land was, zou het na de V.S. en China de grootste producent van CO2 zijn. En wanneer we in Europa de verspilling met de helft zouden verminderen, scheelt dat een oppervlakte aan landbouwgrond even groot als België. Minder verspillen is ook nodig in het licht van de groeiende vraag naar voedsel, aldus Timmermans. Tot 2050 groeit de wereldbevolking  tot 9 miljard mensen, die allemaal moeten eten. De welvaart stijgt, en de vraag naar voedsel groeit mee. In 20150 is 60% meer voedsel nodig dan vandaag. Tegelijk moeten we deze toename realiseren met minder beschikbare landbouwgrond en minder hulpmiddelen, zoals kunstmest. Verspilling beperken is daarom een must.

Boodschappenlijstje ‘Het begint al bij het boodschappen doen’. Als je eerst kijkt wat er nog ligt in de koelkast en de voorraadkast, koop je geen eten dat je nog in huis hebt. Een boodschappenlijst helpt hier zeker bij. Dan kun je makkelijker weerstand bieden aan aanbiedingen. Als je boodschappen doet terwijl je honger hebt, neem je ook al gauw meer mee dan je nodig hebt. Goed bewaren voorkomt dat etenswaren bederven. De Bewaarwijzer van het Voedingscentrum geeft antwoord op alle vragen over slim kopen, koken en bewaren. De Bewaarwijzer heeft onder meer een plaatje van de ideale koelkast: waar bewaar je wat en hoelang kun je geopende producten bewaren. Verder staan er handige tips om voedselverspilling te voorkomen. De Bewaarwijzer is te downloaden op de website van het Voedingscentrum.  Verder is het goed om te weten wat de houdbaarheidsdatum inhoudt. ‘Veel mensen weten het verschil niet tussen “tenminste houdbaar tot” & “te gebruiken tot”. Tenminste houdbaar tot (THT) staat op producten die niet snel bederven. Vaak zijn ze goed tot ver na de datum op de verpakking. Te gebruiken tot (TGT) staat op bederfelijke producten. Na deze datum kunnen er schadelijke bacteriën in zitten.

Bron: Dichterbij Peelland Zuid, Rabobank

Bijna alle producten met een uitgesproken smaak zijn gefermenteerd. Denk aan wijn, kaas en yoghurt. Fermenteren is niet meer dan het functioneel laten ‘voor verteren’ van het eten, met de bedoeling de smaak, geur, textuur, verteerbaarheid en houdbaarheid te veranderen. Hier zijn alleen micro-organismen, zoals bacteriën, schimmels en gisten voor nodig. In Japan gebeurt dit al eeuwenlang.

Vooral groenten zijn erg geschikt om te fermenteren. Denk vooral aan harde groenten zoals rode biet, kool, wortel, ui en pompoen. Zelfs na maanden fermenteren zijn deze soorten nog steeds heerlijk! Zachtere groenten, zoals komkommer, tomaat en spinazie worden snel papperig, dus fermenteer deze kort.

Tsukémono is een korte fermentatie uit de Japanse picklepers met behulp van zout. Het welslagen van een tsukémono hangt af van het juiste percentage zout (1-2% van het gewicht aan groente). Genoeg zout is nodig voor een goede fermentatie, te weinig zout kan namelijk zorgen voor verkeerde bacteriegroei.
Instant pickles smaken zout, daar is het een pickle voor (een pickel is iets anders, dat is een zoetzuur of zuur ingemaakte groente, zoals augurk). Een instant pickle gebruik je als een plukje bij de maaltijd. Mocht de instant pickle te zout zijn, dan kun je de groente afspoelen met water, echter een deel van de gunstige bacteriën verdwijnt hiermee.
Even terzijde: bij langdurige fermentatie ontstaat zuursmakende groente, zoals bijvoorbeeld zuurkool.
De duur van korte fermentatie is minimaal 30 minuten tot een aantal uren, op kamertemperatuur. Instant pickles zijn over het algemeen een kleine week houdbaar in je koelkast. Het proces van instant picklen verschilt met klimaat, seizoen, toevoegingen en de maat van de pers. Kijk, ruik en proef en maak notities om je eigen recepten te ontwikkelen.
Middels zelf te fermenteren creëer je levende probiotica in voeding (micro-organismen zoals bacteriën worden tot leven gewekt en gaan zich vermenigvuldigen). Gedurende het pickleproces zetten melkzuurbacteriën en enzymen de koolhydraten in de groenten om in melkzuur. Pickles wekken de eetlust op, ondersteunen de spijsvertering en versterken het darmstelsel.
Recept:
Benodigde ingrediënten:
– Chinese kool, 500 gram
– zeezout, fijn, 10 gram (2% van koolgewicht)
Voor dressing:
– tahin
– shoyu
– azijn
– oersuiker
Bereidingswijze:
– snijd de kool in reepjes van ongeveer 2 cm en doe in een kom
– voeg zeezout toe en kneed lichtjes door de kool
– doe de kool in de picklepers en pickle gedurende ongeveer 1 uur
– maak een kleine hoeveelheid dressing (gebruik een theelepel) van tahin, shoyu, azijn, water en suiker.  Proef tussendoor en creëer je eigen dressing.
– laat de kool uitlekken in een zeef
– proef en spoel eventueel een beetje af met water indien het te zout proeft
– meng de dressing door de kool
Deze pickle is 2 tot 3 dagen houdbaar in je koelkast.